1917. — № 126. — Dekabr 11.

    Tarihı, tarih-i muqaddes bir közden keçirecek olursaq, Hazret-i Ademden nebiy zişanımıza kelinceye qadar bir çoq Peyğamberler kelmiş-keçmişdir.

    Bu Peyğamberlerin, bu kâmil insanların bir ihtiyac ruhiy ve ictimaiy neticesiyle mebus haq olaraq keldikleri şübheden varestedir. Çünki mürur-i zamanle tariq-i Haqdan çıqmış, Haqdan başqa şeylere taparaq yoldan sarpmış ve bu suretle dalâletler, sefahatlar içinde mahviyete doğrı yollanmış insanlara, cemiyetlere haq ve haqiqatı kösterecek haq-gü insanların, resüllerin lüzümi tabiatıyle tezahür ider.

    Peyğamberler kendilerine nazil olan sahifelerinde, kitablarında münderic-i hikemleri tehlükelere, işkencelere rağmen, var quvetleri ile tanıtmağa ğayret itmişler. İcabında kendilerine iman iden tarafdaranıyle birlikde qanlı muharebeleri intac iden tarızlara, hücumlara bile maruz qalmışlar. Faqat, haq ve haqiqatı müdafaa itmekden yine keri durmamışlar.

    Zamannıñ deñişmesiyle ahkâmın da deñişmesi bir emir-i tabiiydir. Çünki evelce kelgen bir Peyğamberin kitabı zaman keçüb ihtiyacatın artması ve yahud menfaat sevqı ile kitabın tebdil ve tağyire oğraması onı hükümden ısqat ider. Binaenaleyh, başqa bir Peyğamberimiz ile yeñi bir kitabın könderilmesi zaruriy körülür. İşte bu suretle soñra kelen Peyğamberlerin ihkâmı, evel kelen Peyğamberlerin ihkâmı yerine qaim olur. Şu halda evelkileriyle amel itmek caiz olmadığını aqıl-ı selim qabul ider.

    Peyğamberlerin ahırı Resül-i Ekremimiz Hazret-i Muhammed (s.a.) ve kitabların soñı kitab-ı muqaddesimiz Quran-ı azim-üs-şandır ki, sair kitab-ı muqaddeseniñ eñ vazıhı, eñ mükemmelidir. Bu cehetle dinimiz diger dinlere faiq ve racihdır.

    Bugün, Peyğamberimizin dünyayı teşrif itdikleri kün olmaq hasbıyle alem-i İslâmın eñ muqaddes, eñ mübeccel künlerinden biridir. Çünki vaqıt cehaletin o qaranlıq künlerini nurlandırmaq için nur-ı hidayet doğmış ve bilahire etrafından mada, bütün aqtar-ı cihana lema-paş olmışdır.

    Evet, o, yollarını şaşırmış, uçurıma doğrı yuvarlanmaya başlamış qavimlardan, milletlerin yollarını ışıqlandırmış. Aralarında qardaşlıq esasını quraraq, onlarnı bir emele, bir ğayeye doğrı sevq itmiş, bıraqmış. Bunıñ için alem-i İslâm bugüni ne qadar hürmetle qarşulasa yeri vardır.

    Sair İslâm memleketlerinde oldığı kibi, Qırımımızda da bu muqaddes küne qadar soñ seneler gençlerimiz tarafından keregi kibi ehemmiyet virilmeye başladığını kemal-i iftiharle köriyur, sevineyurız.

    Bu künniñ hürmetine icra idilen "Mevlid” cemiyetleri ve bu cemiyetleride idilen diniy, milliy natıqlar, milliy efradınıñ ananat-ı diniye ve milliyesine temass itdiginden hamiyeti ğaleyana gelen millet, öksüzleri, yetimleri közetmek, oqutmaq ve sair menafiy-i milliyeye sarf idilmek için ianeler virmekden hiç çekinmeyur. Belki bunı bütün varlığı, bütün ruhıyle yapıyur.

     Dünki nüshamızda, qırımtatar talebe cemiyeti bugüniñ şerefine bir ictima aqd iderek, bu babda nutuqlar söyleyeceklerini, lektsiyalar oqıdacaqlarını ilân itmişdi. Davetlerine memnüniyetle icabet idecegiz, talebe qardaşlarımızın teşebbüslerini pek maqul körür, selâmlar ve diger gençler cemiyetleriniñ de bu hususda hareketler kösterdiklerini körmek, işitmekle iftihar ideriz.