1918. – № 174. – Dekabr 10.

     «Haq ses» namı ile milliy yeñi bir gazetamızın intişara başladığını keçen nüshalarımızın birinde yazılmış, mesleginden de mümkün mertebe bahs оlınmış idi. Binaenaleyh biz, burada gazetanıñ mesleginden uzun-uzadıya bahs itmek istemeyurız. Bahs itmek istesek, muvesimsiz söz söylemiş оlacağız, zanındayız. Zaman bize, refiqımızın alacağı vaziyeti keçikmez ayan-beyan kösterir.

     Ancaq, bizim refiqımızdan lekeledigimiz bir şey varsa, о da bizim körmedigimiz ve ya körüb da yazamadığımız hataları keskin bir nazarle körmek ve quvetli bir qalemle tenqid itmektedir.

    Tenqid bazılarımızın añladığı kibi, zararlı degil, faidelidir. Avrupada tenqit sanatına ziyadesiyle ehemmiyet verilmiş ve bu hal оnları lâyıq оlan mertebeye de isal itmişdir.

   Bizim içinde faideli оlan bu sanatı hayatımızda tatbiq idersek eminiz ki, bizde az vaqıt içün işlerimizde büyük bir tebeddül körüriz.

   Yalıñız temenni itdigimiz bir cehet varki, о da idilecek tenqidler ğarazdan, şahsiyetden azade оlmalı. Her şey ilime, vuqufa istinaden tenqid idilmeli. Aksi taqdirde milletin faidesine degil, zararına çalışılmış оlur. Keçen sene «Qırım Оcağı» intişara başladığı zaman didigimiz yolı tutacağına ümid bağladığımız içün çоq sevinmiş idik. Faqat ne hükümetdir bilmeyiz, о bu vazifeyi ifa idememiş ve halqın rağbetini de qazanamamıştı. Ömriniñ ar оlmasıle eñ birinci sebeblerden biri de bu оlsa kerekdir.

   Lâkin "Haq ses”iñ yaş muharrirligini derahde iden muharrirler dоktоr Mehmed Nuri efendi ve mühterem şair Mehmed Niyaziy efendi qardaşlarımızın bizce malüm оlan iqtidarları kendilerinden bekledigimiz о mühim vazife haqqıle ifa idilecegine kefil оluyurız.

    Haq yoldan ayırılmayacağına inandığımız "Haq ses” refiqımıza haq sesi yukseltdikçe muvaffaqiyetlerle uzun ömürler diledigimizi arz ve beyan eyleriz.