Шимди большевизмге къаршы тутулгъан джебеде Алланынъ инаетинен енъиш бизим оладжагъына эминмиз. Бу хусуста нешриятымызнынъ хаберлери ве тенбилери къани дереджедедир.

Кой хозяйствосы саасында да (баарлик сачым) ёлбашчылыкъ эксик дегильдир. Лякин бизде эвленюв ве къорантада яшайыш акъкъында яш несильге ве орта яшлыларгъа тенби ве насиатлар газетамызнынъ саифелеринде пек надир корюне. Албу исе медениетнинъ бутюн эсаслары къорантадан башлангъанына шубе олунамаз. Бизде эвленюв, дин ве итикъадджа, фикир ве вуджудджа сагълам несиль етишдирюв динимизнинъ эмридир.

Ислямиетде никяхлашув, несиль етишдирюв, оларнен сабийлешюв ве оларгъа: диний, миллий, ильмий мелеке кесб эттирюв, вуджудджа, фикирдже сагълам олувларны козьэтюв эр анна ве бабанынъ мукъаддес борджудыр.

Аслы бир миллетнинъ юксельмесине ве ватнпервер олмасына: илим-маариф, медениет себеп олгъаны киби, герильмесине ве инкъиразгъа огърамасына да башлыджа себеплер: джаиллик, бу саеде факъирлик, бундан акъып кельген аджизлик ве мискинликтир.

Мемлекетимизде 24 йыл укюм сюрген большевизм ислямиетнинъ даа тамырлары сайылгъан ая, намус, дин ве миллет меселесини темелинден ортадан къалдырмагъа гъайрет этти ве чокъ ерлерде озь тамырыны там манасынен джайратты.

О девирден къалма асабалыкълардан бир де аиле тизюв ве оны идаре этювдеки корюльген къусурларымыздыр.

Эски чар вакъытта корип кечирдигимиз киби къыркъ-элли алтун бутюнлик, йибиши къушакъ, 150-300 рубле агъырлыкъ бермегенинден себеп тойны токътатув  бири-бирини севген эки генчни айырув, йыллар иле беклетюв ве яки совет девринде олгъаны киби эки яш бири-бирини севсе онъа молла-никях не керекден къулакъ асмаюв  буларнынъ ич бирининъ бизим шериатымызда алып береджеги ёкътыр. Иялямиетте инсаниет дюньясынынъ мутеберден мутебер гузелликлер булундыгъы киби, бу догъруда да къыскъа бир макъаледе анълатылмасы къабиль олмаяджакъ дереджеде, буюктен буюк инджеликлери бардыр. Ниает, эвленюв ичюн никях, айрылыкъ ичюн къадынгъа ве балачыкъларына муайен замангъа къадар нефакъа айырув эр къоджа ве бабанынъ борджудыр. «Никях танымам, бир къапыны орьтип чыкъар исем, дигери меним ичюн ачыкъ»  деп шеран бир эсас олмакъсызын бигунях ерде къадыныны ве балачыкъларыны хор-факъыр ташлап кеткен, залым-фасикъ эрлер, дини, миллети къаршысында масхара ве месюльдирлер.

Бундан бойле Авропа медениетини сейир этмек иле омюр тюзетмек дегиль де, о медениетини миллетимиз арасына джайратув, медениетнинъ негизи сайылгъан динимизнинъ, шериатымызнынъ ёлуны кутьмели, ярынки ватнперверни бугуньки бешиктен тербие этип урьметле осьтирмемемиз. Бунынъ ичюн аналаргъа урьмет этмели, аз бир къусургъа козь юммамалы, къорантада муаббет омюр кечирмели.

Затен къорантада муаббет, темизлик, бири-бирине урьмет динимизнинъ талабыдыр. Бугунь кърасыны бисинмей айырып ильк раст кельген юбкагъа япышкъан ве озю де «миллет»  деп агъыз патлаткъан фасикълер ёкъ дегиллер. Аилесинде темиз, саф олмагъан бир кимседен джемааткъа, миллетке къаршы севги, муаббет, урьмет беклемек мумкюн оламаз. Эр миллетпервер кимсе бугунь ватан ичюн, миллет ичюн бельсенип чалышмалы. Сагълам несиль етиштирюв исе бу чалышувымызнынъ энъ муим пытакъларындан биридир. Аиледе муаббет  бизим бугуньки шиарларымыздан бир олмалы.