Nasredin oca aldata, aldata, deyler. Soñ bir kün oña keleler:

—   Nasredin oca, siz altatasız, deyler, amma bizim aldatmazsıñız.

Nasresin oca ayta:

—   Ya! Öyle olsa mına men duvarğa tayanıp oturam.

Bu duvar yıqılmasın, dep sen tayan, şimdi men kelirim, yalancı ağaçlarnı ketirerim, ve tayandıra olarnı.

Olar onı bekliyler, bekliyler, soñ köreler — kelmey. Ğalballa aldattı.